زمان با شتاب در گذر است و فرزندان در این تندباد به سرعت رشد می کنند.
پدران و مادران از بدو تولد فرزندانشان به فکر آینده آنها هستند. به عبارتی دیگر والدین با هزاران امید صاحب فرزندی می شوند و برای موفقیت فرزندشان سعی و تلاش و برنامه ریزی و سرمایه گذاری می کنند و سعی دارند حتی آنچه خود نداشته اند برای آنها فراهم کنند. فرزندان بزرگ می شوند. بی تردید در این راستا و مسیر زندگی همیشه والدین نگران آینده آنها هستند از طرفی به امید کسب موفقیت عزیز دلبندشان تمامی قوای خود را به کار می بندند، بخصوص درکانادا شاهد هستیم که به طور معمول پدر و مادر هر دو به سختی کار و تلاش می کنند و پاسخ همه آنها برآوردن آینده بهتر برای فرزندانشان است . و چه بسا همین امر در اکثر قریب به اتفاق موارد، دلیل مهاجرت خانواده ها بوده و است.
به دنبال این هستیم که دانستنی های آنها را توسعه دهیم تا بتوانند در زندگی شان از آن بهره گیرند. از سوی دیگر توسعه هر روزه دانش ما را وادار می کند که فرزندانمان را برای دستیابی به اطلاعات بیشتر تشویق کنیم.
چه اندوخته ای برای آنها گرد آورده ایم؟ چقدر تلاش می کنیم؟ آیا هزینه های مختلف زندگی در اینجا به ما مجال پس انداز داده است؟ سوال دیگر اینکه تا چه زمانی قادر به کار کردن هستیم؟ آیا از هزینه های دانشگاهی اطلاع داریم؟ آنچه ما به عنوان پس انداز تحصیلی برایشان می اندوزیم نشانه ای است از عشق.چرا که ما کودکانمان را بی منت دوست داریم .
هدف ما درخواست توقفی کوتاه و تفکری منطقی است. گاهی آنقدر سرمان شلوغ است که وقت کافی برای فکر کردن به اهداف خود را نداریم. فقط کار می کنیم و یک آن می بینیم که فرزندانمان بزرگ شده اند. شاید بهتر باشد آهنگ زندگی خود را آرام و ملایم نماییم. سعی کنیم آهسته تر گام برداریم تا بتوانیم بیش از پیش از زندگی لذت ببریم مشغولیت های بی مورد گاه باعث می شود که ما هیچ حسی نسبت به اینکه کجا هستیم، به کجا می رویم و فرزندانمان چه می کنند نیز نداشته باشیم. طبق عادت،روزها را سپری نکنیم. فرزندانمان سرمایه های اصلی ما محسوب می شوند که عدم توجه کافی، ما را فرسنگ ها از آنها دور می سازد.
صندوق پس انداز تحصیلی، تضمین ورود آنها به دریچه دیگری از زندگی است. فرزند ما، نوه ما، امروز بسیار کوچک است، اما همین امروز، زمان توجه به آینده تحصیلی آنهاست. ما می توانیم با توجه به درآمدمان و با قرار دادن مبلغی ناچیز در صندوق پس انداز تحصیلی، کمک دولت را نیز به پس اندازمان اضافه کنیم.
طرح پس انداز تحصیلی در سال 1960 به تصویب رسید و از سال 1998 کمک دولتی نیز به آن اضافه شد. ما می توانیم از زمان تولد کودکمان تا پایان سن 17 سالگی در این صندوق پس انداز ، مشارکت کنیم.
به محض افتتاح حساب پس انداز تحصیلی از 500 دلار مشارکت دولتی برخوردار می گردیم و تا سقف 9200 دلار نیز می توانیم از کمک دولتی بهره گیریم. کمک دولتی در این حالت از 20 تا 40 درصد می باشد بی شک مبلغ جمع شده می تواند در زمان ورود فرزندمان به مراکز تحصیلی عالی(موسسات آموزشی، کالج و دانشگاه) کمک شایانی به وی بنماید. شاید اینجا سوالات متفاوتی در ذهن هر مشارکت کننده ای نظیرپدر و مادر بوجود آید، مانند عدم تحصیل فرزندمان ، علاقمندی او به تحصیل در رشته های متنوع ، و صدها سوال دیگر.
