Thu, 12/13/2012 - 18:01
هر
روزه در سراسر جهان بر شمار جمعیت مهاجر افزوده میشود. حدود یک دهه است
که با تعیین روز ۱۸ دسامبر به عنوان "روز بین المللی مهاجران" تلاش برای
ایجاد شرایط رشد مهاجران در کشورهای میزبان افزایش یافته است.
مهاجرت یکی از مراحل زندگی است که درآن بسیاری با دست های
خالی تجربه اش می کنند اما همیشه چیزی نامرئی با خود به همراه دارند که
همانا خواست قوی مهاجران برای ریشه دواندن در سرزمین بیگانه است.
پیش بینی های جمعیت شناسی تاکید خاصی بر نیاز به وجود مهاجرین
دارد. مهاجرینی که نماینده چهره انسانی جریان جهانی شدن می باشند. این پیش
بینی ها بیان کننده این واقعیت است که تا سال 2050 به دلیل کاهش میزان
موالید و مسن تر شدن جمعیت فعال (قادر به انجام کار)، جمعیت افراد بالای 60
سال به دو برابر تعداد کودکان خواهد رسید و لذا کشورهای مهاجرپذیر با
کمبود مضاعفی در زمینه تامین نیروی کار مواجه خواهند شد.
با همه تدبیرها و تلاش ها در حال حاضر، هنوز مشکلات مهاجران
بسیار زیاد است. در یونان مدافعان حقوق بشر از سال 2008 تا 2012 گزارشاتی
حاکی از رفتاری جنایتکارانه با مهاجران داده اند. در اسرائیل، همه
پناهجویان افریقایی( 25 هزار نفر) اخراج شدند و این در حالی بود که جان
آنان در صورت بازگرداندن به کشورشان، در مخاطره قرار می گرفت. در ایران،
افغانهای مهاجر در ایران دارای هیچگونه حقوق شهروندی ویژه ای نیستند و صدها
هزار کودک افغان در ایران امکان تحصیل ندارند.
در اروپا مخالفت با مهاجران بیشتر به دلیل ملی گرائی و
تبلیغات احزاب ناسیونالیست که ضد مهاجر نیز هستند بوده است. در آمریکا
جنجالهای بسیاری بر سر مهاجرت بر پا شده که نهایتاً به سختگیری بیشتر در
باره مهاجران و نظامی شدن مرزهای انجامیده است. در برخی از کشورها بد
رفتاری با مهاجران، نژاد پرستی است که از سوی دشمنان زحمتکشان تبلیغ و
ترویج می شود. نداشتن اجازه اقامت و مدارک کافی، نسبت تروریست دادن،
مشکلات اقتصادی کشورها و غیره، بهانه ای غیر قابل پذیرش و غیر منطقی برای
بد رفتاریهای حکومت یا بخشی از جامعه نسبت به مهاجران است. دفاع از مهاجران
، دفاع از حقوق بشر است. اینها بخشی از مشکلات اجتماعی مهاجران در نقاط
مختلف دنیا است در حالی که آنان با عدم حفظ شرایط سلامتی شان نیز روبرو
هستند. باید گفت در كانادا كه تضاد و تعارض بین بومیها و مهاجران كمتر از
سراسر دنیا است، باز هم همین مشكل وجود دارد. وضعیت سلامت مهاجران سفید
پوست در كانادا بهتر از سیاهپوستان است و مدت بیشتری سلامتشان را حفظ
میكنند كه به نظر میرسد رژیم بد غذایی و ورزش نكردن دلیل این اختلاف
باشد، اما روی هم رفته فشارهای مالی و انجام کارهایی که بعضا از رشته
تحصیلی افراد دور بوده و تجربه پیشینی هم بدنیال نداشته باعث می شود تعداد
زیادی از مهاجران، تحت استرس ها و فشارهای ناشی از آن، زودتر از بومیان
منطقه با موارد عدم سلامتی روبرو شوند.
ما مهاجران، افراد موفق بسیاری در میان خود داشته ایم. اکثر
کودکان مهاجرکه در کشور میزبان تحصیل می کنند آینده روشنی دارند. بنابراین
همانطور که مهاجرت سختیهای زیادی را با خود دارد باید گفت در اغلب موارد
پلی است برای رسیدن به آرزوها و موفقیت هایی که در کشور زادگاهمان میسر
نبوده است. دلایل مهاجرت هر یک از ما متفاوت بوده اما همه ما برای قرار
گرفتن در شکل جدید زندگی، بسیار تلاش کرده ایم، آنقدر که در بسیاری از
موارد، خودمان فراموش و عبور سالهای اقامتمان در منزل جدید به سرعتی
باورنکردنی سپری شده است. به عبارتی ساده تر بسیاری از ما فقط خواسته ایم
روی آب بمانیم و از غرق شدن جلوگیری کرده ایم. تعداد کثیری از ما به عنوان
مهاجر تمام ساعات و روزهایمان را با کار گذرانده و به آن افتخار می کنیم
بدون اینکه بدانیم در این راه معنای زندگی را از یاد برده و فردای ناتوانی
مان را فراموش کرده ایم. بیمه های مختلف برای همان روزهای پیش بینی نشده
آرایش شده اند، برای زمانی که به ناگهان بیمار شویم، برای روزهایی که به
دلایل بسیار ساده، توانایی جسمی مان را از دست بدهیم، برای دورانی که
بازنشسته شده و قرار است از زندگی لذت ببریم و برای اوقاتی که اگر خودمان
نبودیم عزیزانمان، حضور ما را در جایی که وطنمان نبوده همیشه و همیشه احساس
کنند. اگر به این موارد نیندیشیده ایم، تا فرصتی هست برایش برنامه ریزی
کنیم.
منابع:
iiwclub.com
ira