۱۳۹۱ آذر ۳۰, پنجشنبه

اخذ بیمه، نشانه وسعت توجه به زندگی است


در روزگار انسان  اولیه، هر مردی با ابزار اولیه اش شکار کرده و اگر روزی به شکار نمی رفت، کاری دیگر برای انجام داشت و از سوی دیگر، سالهای کهولت و پیری برایش مشکلی ایجاد نمی کرد زیرا اصولا افراد پیر، بسیار کم بودند و امید رسیدن به متوسط سن را نداشتند. در میان افراد اولیه،  اگر كسی به سنی می‌رسید كه نمی‌توانست از خود مراقبت كند، فقط به یاری خویشان متكی بود و در صورت عدم مساعدت آنان محكوم به مرگ بر اثر گرسنگی می‌گردید. تجمع اقوام و پیدایش قبیله‌ها
تغییراتی در این وضع پدید آورد رئیس فامیل كه به اتفاق اعضاء خانواده با هم در زمینی زراعت می‌كردند، با هم یك واحد اقتصادی را تشكیل می‌دادند.
اعضای این واحد اقتصادی سرنوشت مشترك داشتند. هرقبیله، سالخوردگان، یتیمان و مریضان خود را تغذیه می‌نمود و این امر به مذهب و عادات و رسوم مربوط می‌شد. به تدریج، با پیدایش زندگی شهری، مشکلات اجتماعی کم کم مشخص شد، به عبارت دیگر، هر عضو جامعه به صنعتی وابسته شد که از آن مزد می گرفت و موضوعاتی همچون بیکاری و اشتغال از این زمان به بعد دارای اهمیت گردید. پیدایش بیمه به سالهای 1881 برمی گردد و با توجه به موارد استفاده از آن در جوامع گوناگون، با درجاتی متفاوت مورد استقبال واقع گردید. به صورت قطعی نمی توان گفت که سطح سواد، نوع شغل و مکان زندگی چقدر می تواند در استقبال از بیمه موثر باشد و ما به عنوان مهاجران ساکن کانادا تا چه میزان، اهمیت بیمه را درک کرده و از سوی دیگر بیمه تا چه اندازه توانسته پاسخگوی نیازهای ما باشد؟
بیمه با شکل ها و مدل های گوناگون به بازار جهانی عرضه شده  و این در حالی است که خیلی از ما حتی با توجه به اطلاع رسانی های وسیع در این زمینه، از تعدد، انواع، نوع و میزان پوشش آن چیز زیادی نمی دانیم.  بیمه قراردادی است که در یک سوی آن ما قرار داریم و سمت دیگر شرکتی که متعهد به مفاد قراردادی است که در آن درج شده است. بنابراین اگر ما در این سمت دقیقا ندانیم چه انتظاری از بیمه داریم و یا در سمت دیگر، شخصی که فروشنده بیمه است به دلیل عدم تخصص کافی نداند که دقیقا به ما چه چیزی را عرضه کرده است باید گفت در نهایت، بازنده این ماجرا ما هستیم. در دنیای امروزی گمان می رود آنچه سبب اخذ بیمه می شود، نگاه دقیق و عمیق افراد جامعه به آینده است و این نمی تواند قطعیت صد در صد با میزان سواد افراد داشته باشد. میزان تحصیلات می تواند در درست دیدن ما کمک بزرگی باشد اما نمی تواند نشانه درک صحیح ما از معنای زندگی باشد و این نسبت وسیعی با تجارب، خانواده و اطرافیان و همینطور مطالعات ما دارد. اینکه چرا ما به بیمه نیازمندیم ارتباط گسترده ای با طول عمر بیشتر، گرفتاری های اجتماعی بزرگتر که امکان رسیدگی به نزدیکان را کمتر می کند، وضعیت اقتصادی خرابتر، هزینه های رو به تصاعدی، تعدد بیماری های صعب العلاج و تعهدات مالی دارد. اینکه ما بدانیم با داشتن بیمه، چقدر می توانیم آرامش خیال خود را در مقاطع گوناگون کسب کنیم نکته مهمی است که بهتر است قبل از تجربه بیاموزیم. بیمه های عمر، بیماری های سخت، ناتوانی جسمی، هر سه از بیمه هایی هستند که قطعا در زندگی ما نقش بزرگی را بازی می کنند. اینکه ما در چه زمانی آنها را در سبد زندگی خود جا بدهیم نشانه ای از نگاه عمیق و اندیشمند ما به زندگی است و بس!