۱۳۹۱ بهمن ۲۱, شنبه

آیا تا کنون شکلاتی با طعمی ماندگار هدیه داده اید؟

 
می توان گفت همه مناسبت ها قطعا با تفکری به نام توجه و رسیدگی بیشترنامگذاری شده اند. اگر به تقویم هر سال نگاهی بیندازیم روزهای زیادی از آن را مناسبت های جهانی ویا خاص محلی پرکرده است. اینکه هر یک از ما در کدام از یک از برگه های تقویم و روزهای خاص آن حرکتی، تفکری و یا تغییری می کنیم بسته به شخصیت ذاتی و وجودی مان متفاوت است. برخی با روزهای جهانی بهداشت، خود را همراه کرده و سعی می کنند حداقل سلامتی خود را بررسی کنند و یا برخی با مناسبت های مذهبی همگام شده و مایلند در آن جهت فعالیتی داشته باشند.
این روزها هر یک می تواند در ذائقه یکی از ما دلچسب تر به نظر برسد و البته برخی از روزها به جهت تبلیغات بیشتر، در ذهن همه ما ثبت می شود. روز عشق و دلدادگی یکی از آن روزهاست. این روز که به جهت ارتباط عمیق با احساس ما خاص به نظر می رسد به یمن سر و صدای تبلیغاتی و تغییر تزئینات فروشگاه ها هیجان بیشتری را در افراد ایجاد می کند. در ظاهر قرار است عشاق و کسانی که به هر علتی دیگری را دوست دارند با اهدای شکلات و یا هدیه ای احساس خود را بیان کنند و این مناسبت تجدیدی است بر مهری که همواره وجود داشته است.
روز 14 فوریه در کشور میزبان ما روز عشق است. شاید چنین زمانی برای جوانان ، شادی عشق های همان مقطع را به همراه داشته باشد، اما از این دوران که بگذریم به سنینی می رسیم که عشق، دیگر تنها معنای شکلات و گلی زیبا در روزی خاص نمی دهد. شاید زمانی بتوانیم با دیدن هدیه ای خاص در زمانی معین به نام روز عشق، به آسمان رویاهایمان پرواز کنیم، اما قطعا پس از عبور از این دوران، دیگر عشق برای هر یک از ما بسته به میزان رشد و وسعت نگاهمان تغییر خواهد کرد. ما می آموزیم که عشق، هدیه ای برای یک روز و با طعمی که همان روز فروکش کند نمی طلبد و اگر ما مدعی مهری هستیم، ابراز آن را همراه با تفکر و آینده نگری خواهیم داشت. کسی که دوستش داریم پس از ما چگونه زندگی خواهد کرد؟ همسر ما، فرزندانمان، پدر و مادرمان، خواهرمان، برادرمان، دوستمان و .... همه و همه می توانند دربسته بندی تعهد ما جا بگیرند، ما می توانیم به هر یک از آنها علاقه با میزانی تعریف شده در سطح خودمان داشته باشیم. همانگونه که مایلیم در روز عشق، کامشان را شیرین کنیم در ابعادی وسیع تر باید فکر کنیم چگونه می توان آینده شان را شیرین حفظ کرد.
بیمه عمر، یکی از بهترین هدیه هاست. بد نیست در چنین زمانی از خود سوال کنیم در صورت عدم حضورمان درآینده ای که می تواند فردا باشد آیا محبوب ما قادر است بدهی های ما را پرداخت کند؟ قادر است به تنهایی قسط های منزل را بپردازد؟ اگر برای خانه مان از بانک بیمه مورگیج گرفته ایم آیا می دانیم که به جای آن می توانیم بیمه عمر داشت باشیم؟ آیا می دانیم که با کسب آرامش روحی و امنیت مالی برای کسی که دوستش داریم بزرگترین ابرازعشق را به وی داشته ایم؟  اگر هر یک از ما به گذشته برگردیم می فهمیم که سالهای موفقیت آمیز زندگی مان به دورانی برمی گردد که در ترسیم آینده مان خودمان قلمی متفکرانه در دست داشته ایم. در حال حاضر که سلامتیم می توانیم با شکلاتی سرشار از طعم منطق و هدیه ای به نام آینده نگری، تا سالها رد پایی از عشق برجا بگذاریم و مطمئن باشیم شیرینی آن نه فقط در روز عشق که در تک تک صفحات تقویممان همیشه ماندگار خواهد ماند.