Sat, 11/23/2013 - 15:59
نگاه والدین امروزی به آینده فرزندانشان، متفاوت از دیدگاه‌های گذشته است، نگرانی از آینده فرزندان ذهن والدین را به خود مشغول کرده و از آنها افرادی نگران اما مسئول در برابر فردای فرزندانشان ساخته است. اغلب والدین امروزی شبانه‌روز خود را وقف فرزندان می کنند و تمام دغدغه‌های ذهنی شان بعد از شرایط مالی معطوف به نیازها و توقعات آنهاست.
نگاه والدین امروزی به آینده فرزندانشان، متفاوت از دیدگاه‌های گذشته است، نگرانی از آینده فرزندان ذهن والدین را به خود مشغول کرده و از آنها افرادی نگران اما مسئول در برابر فردای فرزندانشان ساخته است. اغلب والدین امروزی شبانه‌روز خود را وقف فرزندان می کنند و تمام دغدغه‌های ذهنی شان بعد از شرایط مالی معطوف به نیازها و توقعات آنهاست.
آنها با سعی در ایجاد شرایط مطلوب، رفاه کامل و تامین نیازهای فرزندان، در پی یافتن امنیتی نسبی برای آینده آنها هستند. اکثر خانواده ها نگران آینده تحصیلی و شغلی فرزندان خود بوده و تمام سعی و تلاش آنها برای ایجاد بستری مناسب در زمینه تحصیل و اشتغال فرزندانشان است.
اما متاسفانه این نگرانی های والدین در بسیاری از موارد، هر چند ناخواسته، وضعیت اسفباری را برای فرزندانشان به وجود می آورد، بطوریکه در اکثر مواقع نتیجه ای به جز فشارهای ذهنی و روحی برای آن ها نداشته و مشکلات آن ها را دو چندان می کند. معمولا این حالت در مواردی ایجاد می شود که والدین بدون برنامه ریزی برای آینده فقط کار می کنند و وحشت هزینه های پیش رو ، روز به روز به آنها فشار روحی می آورد.
دولت فدرال در آگوست 2005، در طرح و برنامه خود در آن زمان بودجه ای به مبلغ 2/2 بیلیون دلار برای تحصیلات دانشگاهی برنامه ریزی کرد. در انتخابات فدرال 2005، هارپر قول ایجاد و انتقال بودجه ای به این منظور را داد ولی متاسفانه بعد از انتخابات وعده خود را نادیده گرفت و از انجام این کار خودداری کرد. با توجه به افزایش بدهی دانش آموزان دانشگاه، شهریه دانشگاهها و مراکز آموزشی در کل کشور به طور متوسط بالا رفت.
بر اساس گفته Amanda Aziz مدیر CFS تنبلی و کوتاهی دولت موجب خواهد شد که هزاران دانش آموز، مشکل تحصیل داشته باشند و این در حالی است که شهریه دانشگاهی برای اکثر مناطق خارج از کنترل است. در اینجا کمی بی احتیاطی است اگر پدر و مادری به امید کمک های دولتی برای آینده فرزندشان، کاری انجام ندهند.
طرح پس انداز تحصیلی ، RESP تشویقی است جهت والدین برای فرزندانشان از زمان طفولیت و بی شک این طرح، حمایتی است از افرادی که در آمد پایین دارند و از حمایت و کمک دولت برخوردار خواهند بود. پس انداز تحصیلی RESP قراردادی است بین والدین و یا اقوام نزدیک کودک از یک سو و از طرف دیگر شخص و یا سازمانی که در سرمایه گذاری مشارکت می کند و این در حالی است که دولت بر این نوع قرارداد ، ضمن سرمایه گذاری ، مشارکت و نظارت دارد. د ر این خصوص مدلهای مختلف پس انداز تحصیلی با نظارت دولت وجود دارد که می توان به مواردی نظیر بانکها ، شرکتهای سرمایه گذاری و بیمه اشاره کرد. تفاوت اصلی در مکانیزم سرمایه گذاری در این مدلها است .پیشنهاد ما با توجه به نظارت دولت در اختیار گرفتن مدلی است که در آن مکانیزم سرمایه گذاری موجب تضمین اصل پول سرمایه گذاری و سود منطقی بر آن و همچنین دارای انعطاف در قرار داد باشد ، بسیار دیده شده که پول حساب تحصیلی در بانکها موجب سقوط سرمایه گذاری در حساب RESP پس انداز تخصیلی شده است و دلیل آن همانا مکانیزم سرمایه گذاری است . در صورتی که می توان توسط شرکت بیمه طرحی را انتخاب کرد که ضمن حفظ اصل سرمایه ، مزایا و سود بیشتری را دارا باشد.
گرچه امروز، آرزوهای فرزندان ما کوچک است و به چشم بر هم زدنی مردان و زنانی با دنیایی از آرزوهای زیبا روبروی ما هستند ولی اگر نتوانیم در آن مسیر یاریشان کنیم، بتدریج از ما و پله های ترقی دور می شوند. برای فردایی رنگین برایشان امروز بیندیشیم.
**مطالب این مقالات صرفا در جهت اطلاع رسانی ، مرتبط با خدمات ما می باشد.و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمی شود.
