Thu, 09/13/2012 - 16:22
روزهای زندگی پر از خاطره است. خاطره هایی که با خطوطی
معوج و رنگین در ذهن ما گاه ماندگار و گاه در اعماقش بایگانی می شوند. هر
روز که از خواب بر می خیزیم کارهایی که باید انجام دهیم مرور می کنیم،
فرزندانمان را با اسم صدا زده، شاید هم آنها را بوسیده و از خانه خارج می
شویم. در محل کار نیز همکارانمان بخشی از دوستانمان را تشکیل داده و در
قسمتی از خاطراتمان سهیم هستند. این تصویری از یک روز عادی بسیاری از
ماست. روزی که برایمان شاید دلچسب، خاطره آور و یا استثنایی نباشد اما در
حقیقت همین روز یکنواخت و گاه خسته کننده می تواند یکی از زیباترین زمانهای
زندگی ما باشد و هنگامی معلوم خواهد شد که اسم ها را به اشتباه صدا زده و
یا آدرس ها را فراموش کنیم.! فردا روز جهانی آلزایمر است، روزی برای به یاد
آوردن کسانی که همه را فراموش کرده اند. روزی که بد نیست به بهانه اش از
خود بپرسیم اگر روزی دچار حواس پرتی و یا فراموشی شویم چه خواهد شد؟ چه کسی
از ما نگهداری خواهد کرد؟ فرزندمان؟ آیا او خواهد توانست ما را همراه خود
به سر کار ببرد؟ پرستار؟ آیا توان پرداخت هزینه های وی را داریم؟
متاسفانه همین امروز که در نهایت سلامت هستیم می توانیم حامل
بیماری آلزایمر باشیم چرا که این بیماری 20 سال قبل از ظهور علائم آغاز شده
است. این بیماری مشکلی مغزی است که در بخش حافظه و خاطرات، خود را نشان
می دهد. آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، مانند فراموش کردن اسم ها
آغاز شده و کم کم به جایی می رسد که شخص نتواند بدون همراه به خارج از
منزل برود.
بنابر اعلام انجمن آلزایمر، جمعیت آلزایمر، هر 20 سال دو
برابر شده و هزینه مراقبت از بیماران مبتلا به فراموشی و آلزایمر در دنیا
604 میلیارد دلار در سال است. هر عاملی که خطر بیماری قلبی و سکته را
افزایش دهد مانند فشار خون بالا کلسترول خون بالا و کمبود اسید فولیک، سطح
تحصیلات پایین، ضربه شدید به سر، جنس مونث، مصرف دخانیات، کمبود ویتامین
های A,E,C,B1,B12 ، کمبود فعالیت های بدنی و ورزش، سابقه افسردگی و استرس های روانی اجتماعی از علت های اصلی ابتلا به بیماری آلزایمر است.
در حال حاضر اگر کسی دچار بیماری آلزایمر شده و توان انجام
کارهای شخصی اش را نداشته باشد هزینه زیادی را بر خانواده خود تحمیل خواهد
کرد. علاوه بر این اگر این شخص، یکی از ستون های مالی خانواده قلمداد شود
ناتوانی اش به وضعیت اقتصادی افراد وابسته اش نیز گاه لطمه جبران ناپذیری
می زند. بیمه بیماری های سخت مانند رویارویی با 32 بیماری های سخت دیگر
می تواند در این زمان کمک بزرگی در ثبات مالی خانواده محسوب شود. بیمه
ناتوانی جسمی نیز یکی دیگر از بیمه های مناسب در این شرایط به شمار می آید.
شاید در اندیشه تان به خانه های سالمندان و مکان های مراقبت های ناتوانی
فکر می کنید . در آنجا هم آمار می گوید 75 درصد این مکانها را زنان اشغال
کرده و 66 در صد آنها بین 45 تا 64 سال سن دارند و تعداد زنان مجرد یا همسر
از دست داده 7 برابر دیگر زنان است. حال اگر فکر می کنید در سنین سالمندی
به یکی از این مکان ها می روید بهتر است هزینه های آن را هم بدانید. در یک
مکان معمولی این امکانات روزی 48.69 دلار، در مکانی نیمه دولتی 56.69 دلار و
در مکان خصوصی این عدد به 66.69 دلار می رسد. به این اعداد هزینه های
سلمانی، دندانپزشکی، تلفن، تلویزیون، کیبل، غذا و ... اضافه خواهد شد و اگر
شما مایل باشید این سرویس ها توسط شخص دیگری به شما داده شود این مخارج به
راحتی به 2500 دلار در ماه خواهد رسید. بهتر است بدانید این عدد تا 5000
دلار در ماه بسته به امکانات ارائه شده، متغیر است. آیا شما توان پرداخت
چنین اعدادی را در طول آن زمان دارید؟ آیا فرزندان و یا همسر شما ، شرایط
نگهداری شما را در روزهای ناتوانی و یا بیماری دارند؟ آیا کسی می تواند
هزینه های تعهدات شما را پرداخت نماید؟ آیا مایل هستید در محل زندگی خودتان
تحت پرستاری و مراقبت قرار بگیرید؟
بیمه شاید زیبایی یک هدیه درخشان قابل آویختن در گردن ما را
نداشته باشد اما می تواند روزی با پرداخت هزینه هایمان در سخت ترین دوران
زندگی، بر درب کلبه نیازمان، درخشان آویخته گردد.
