در اواسط قرن هفدهم ميلادي
«جين باپتيست دنيس»براي نخستين بار توانست با اهداي خون خود به يک بيمار، گام بلندي براي رفع نياز حياتي يک هم نوع بردارد.
بسياري از ما بر اين باوريم که اهداي خون تنها به نفع نيازمندان اين مايع حياتي است و با اين کار زندگي را به ديگران هديه داده ايم.
اما حقيقت آن است که اهداي خون پيش از آنکه حرکتي انسان دوستانه و با هدف بازگردان زندگي به نيازمندان باشد، گام مهمي براي حفظ سلامتي فرد اهدا کننده است.
با توجه به بیماری ها، تصادفات و بلایای طبیعی، نیاز به خون سالم همچنان رتبه و اولویت خود را حفظ کرده، چرا که هنوز هیچ جایگزین مناسبی برای خون انسانی کشف و یا ساخته نشده است.
شاید باور کردنی نیست اما ازهر 3 نفر، یک نفر در طول زندگی به فراورده های خونی احتیاج پیدا می کند و با وجود اهدای تقریبن
100 میلیون واحد خون سالیانه، هنوز در بسیاری از کشور ها به علت کمبود خون و محصولات خونی،مرگ و میرهای فراوانی رخ می‌دهد.
از جمله مرگ ناشی از خون ریزی حین زایمان، کودکان ناشی از سوء تغذیه و کم خونی شدید ، قربانیان حوادث، بیماران سرطانی و
... . این جاست که نقش مهم اهدا کنندگان خون در تامین خون مورد نیاز بیماران و نیازمندان به خون مشخص می شود.
نیازی که هرگز متوقف نشده و استمرار دارد
اهدا خون یعنی که یک فرد سالم به طور داوطلبانه مقدار مشخصی از خون خود را در یک مرکز انتقال خون هدیه می‌کند. خون اهدا شده پس از انجام آزمایش های غربالگری و تایید سلامتی به منظور تهیه فراورده های خونی مورد استفاده قرار می‌گیرد و یا از طریق بانک خون مراکز درمانی به افراد دیگر تزریق می‌شود.
در کشورهای توسعه یافته و اکثر کشور های درحال توسعه، بیشترین اهدا کنندگان خون را افراد داوطلبی تشکیل می‌دهند که در قبال آن پولی دریافت نمی‌کنند.
در کشورهای فقیر تر، افراد معمولن خون خود را برای انتقال به اعضای خانواده و یا دوستان شان اهدا می‌کنند.
بنابراین انگیزه های مختلفی برای اهدا، شامل انجام عمل خیر،کمک به بهبود خویشاوندان، نیاز مالی و برای استفاده خودِ فرد در آینده
(اهدای اتولوگ) وجود دارد. اهدای خون عمومن بی خطر است، اما در برخی از اهدا کنندگان ممکن است کبودی زیرجلدی و یا احساس ضعف وبی حالی دست بدهد.
اهدا کنندگان برای مواردی که ممکن است باعث به خطر انداختن ایمنی خون شوند مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
غربالگری شامل آزمایش برای آلودگی هایی مانند اچ آی وی و هپاتیت است که می توانند از طریق خون، منتقل شوند.
همچنین انجام پرسش هایی در مورد پیشینه پزشکی و معاینه فیزیکی دهندهٔ خون میتواند از به خطر افتادن سلامتی او جلوگیری کند.
فاصله بین دو اهدای خون در کشور های مختلف متفاوت است،به عنوان مثال در آمریکا این زمان ۸ هفته
(۵۶ روز) برای اهدای خون کامل است.
اهدای خون همچنين مي تواند در کشف بيماري هاي نهفته در اهدا کنندگان خون کاملن موثر باشد.
هر فرد سالم مي تواند در هر سال تا چهار بار با فاصله هشت هفته (دوماه) خون اهداکند.
برای ترغیب مردم جهان به اهدای خون و افزایش سطح آگاهی آنان،روز
۱۴ ژوئن (۲۴ خرداد) به عنوان روز جهانی اهدا کنند گان خون نام گذاری شده‌است. سازمان بهداشت جهانی، جامعه بین‌المللی انتقال خون، اتحادیه بین‌المللی سازمان اهداکنندگان خون و فدراسیون بین‌المللی جمعیت های صلیب سرخ و هلال احمر چهار ارگان جهانی حامی اهدای خون هستند.
نقش بیمه در این میان، مانند همیشه کنترل ثبات وضعیت مالی فرد بیماراست. اشخاصی که به دلایل شغلی با عفونت خون در رابطه هستند می توانند در این زمینه، بیمه ای داشته باشند.
برای مثال کسانی که در آزمایشگاه کار می کنند و یا دندانپزشکان، پرستاران، آرایشگران و قصابان با داشتن چنین بیمه ای،نگرانی های مالی بیماری حاصل از شغلشان را از بین میبرند.
اگر واقع بین باشیم بیمه در تمام مراحل زندگی میتواند آرامش بخش بوده و به این طریق بار بزرگ مالی را در اتفاقات پیش بینی نشده از جمله تصادفات،بیماری ها و ناتوانی جسمی برطرف نماید.
اگر تا به حال به آن فکر نکرده ایم امروز که سلامت هستیم زمان آن است.
*مطالب این مقالات صرفن در جهت اطلاع رسانی می باشد و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمی شود.*
