طبیعت، سخاوتمندانه، همه منابع و سرمایه های خود را به پای انسان می ریزد و
تاکنون همه موجودات روی زمین کوشیده اند تا به قانون و نظام طبیعت پیرامون خود
گردن نهند،اما انسان، خواسته و ناخواسته، روند طبیعی محیط زیست خود را دگرگون کرده
است. هر روز درختان بسیاری با قساوت، قلع و قمع شده و آب ها به هدر رفته و آلوده
می شوند. جنگل های طبیعی ازمیان می روند، بسیاری از گونه های زیستی در حال انقراض
هستند و صدها گونه به علت از دست دادن زیستگاه های خود، نابود شده اند. شوربختانه،
آدمی بر خلاف دیگر موجودات، همواره تاثیر عمیقی در جهت نابودی و تهدید محیط زیست
از خود بر جای گذاشته است، چنانکه اکنون، از مهم ترین عوامل تخریب محیط زیست
شناخته می شود.
در سال 1972 برای اولین بار، سازمان ملل کنفرانسی را با موضوع انسان و محیط
زیست در سوئد برگزار و قطعنامه ای را تصویب کرد که منجر به تشکیل برنامه محیط زیست
سازمان ملل شد. از آن سال، 5 جون روز جهانی محیط زیست نام گرفت و پس از آن هر ساله
در سراسر جهان مراسم ویژه‌ای را به مناسبت این روز برگزار می‌نمایند.
باید گفت در حال حاضر بزرگترین مشکل محیط زیست، آلودگی هواست. افزایش جمعیت
شهرها، رفت وآمد وسایل نقلیه موتوری، استفاده نادرست از وسایل گرم کننده و بزرگ
شدن شهرها، موجب آلودگی هوای محیط زیستشده است. بیشتر سوخت هایی که انسان برای حفظ خود از
سرما و گرما، تهیه ی غذا، حمل ونقل و... مصرف می کند، هوای پاکیزه را سمی و آلوده
می کند.آلودگی هوا، چهارمین دلیل
مرگ و میر در جهان است. معلولیت ذهنی،
ایست قلبی، ناباروری و سرطان از عوارض هوای آلوده محسوب می شوند، درهوای آلوده سالمندان و کودکان، آسیب های جبران ناپذیری می بینند. کودکان در
هوای آلوده خیلی زود، وزن کم می کنند و رشد آنان کند می شود. همچنین هوای آلوده،
اشتهای انسان را بسیار کم می
کند؛ به طوری که حتا اگر غذای کافی مصرف کنیم، هضم و جذب آن در بدنمان به خوبی
انجام نمی شود.دیروز در روز جهانی محیط زیست به نگرانی های افزایش زباله های مواد
غذایی و پیامدهای بشردوستانه، اقتصادی و زیست محیطی آن پرداخته شد با این امید که
همه انسانها در سراسر جهان نسبت به کاهش ضایعات مواد غذایی اقدام کنند.
به مناسبت چنین روزی(روز جهانی محیط زیست ) بد نیست به این بیندیشیم که ما
برای بهبود شرایط محیط زیستمان چه کرده ایم و یا به بیانی دیگر، هر یک از ما تا چه
میزان در آلودگی محیط زیست نقش داریم؟ در زمانی که 780 میلیون نفر در جهان از آب
آشامیدنی محرومند، آلودگی هوا
سالانه جان ۲ میلیون نفر را در سراسر جهان می گیرد و یک میلیارد و 400 میلیون نفر در
جهان در معرض آلودگی هوا قرار دارند، شرایط زندگیمان را تا چه اندازه تغییر داده
ایم؟
زنگ های هشدار طبیعت، بار دیگر ما را وادار می کند کمی بیشتر به این موضوع فکر
کنیمدر این دعوت کلامی از محیط زیست نمی بینیم اما در واقع اگر همه ما در مواجهه
با بیماری سخت، از عهده مخارج درمان و هزینه های دیگرمان بر آییم، نقش بزرگی در
حفظ سلامت روانی و جسمی جامعه خواهیم داشت.
در آخر بد نیست اضافه کنیم، در حال حاضر، شهر " لین فن" در چین،
آلوده ترین و شهر کلگری در کانادا، پاک ترین شهرهای جهان لقب گرفته اند.
منابع:
www.who.int
مطالب این مقالات صرفن در جهت اطلاع رسانی می باشد وبه هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمیشود. *
