Sat, 09/28/2013 - 14:06
همه روز روزه بودن ، همه شب نماز کردن
همه ساله از پی حج سفر حجاز کردن
شب جمعه ها نخفتن به خدای راز گفتن
ز وجود بی نیازش طلب نیاز کردن
به خدا قسم که کس را ثمر آن قدر نبخشد
که به روی مستمندی در بسته باز کردن
مولانا
آیا تا به حال شده ، ناراحت هستیم بخندیم ؟ و یا اینکه در اوج عصبانیت و ترس احساس خود را پنهان کنیم ؟
همه ما کم و بیش تجربه های مشابهی در این زمینه داریم. اما
چرا انسان گاهی اوقات در پاسخ به موقعیت های خاص عکس العمل مناسب و در خور
موقعیت نشان نمی دهد و با نشان دادن عکس العمل های ناسازگار شرایط را از
آنچه هست خرابتر می کند ؟ همه می دانیم که پیش از بیان احساسات واقعی به
دیگران باید خود از وجود آنها ، آگاه و مطلع باشیم و بتوانیم درباره آنها
فکر کنیم افکار و احساسات ناخوشایند آدمی وقتی سرکوب شوند به طور خودکار از
حیطه هوشیاری وی به سرزمین ناهوشیار انتقال می یابد و ما از آنها غافل می
شویم . اما این موارد سرکوب شده تأثیرات خود را در زندگی ما به جای می
گذارند.
فشارهای روانی در زندگی روزمره امری اجتناب ناپذیر و گاهی نیز
مفید است، اما اگر از حد طبیعی خارج شود یا تداوم داشته باشد ممکن است
مشکلات جدی به دنبال داشته و یکی از این مشکلات سرطان ها می باشند.
به کودک درون خود اجازه دهیم گریه کند, بخندد و فریاد بزند.
عصبانی شود و خشم خود را بروز دهد. همه اینها باعث می شوند تا به سمت و
سویی برویم که نوع بروز هیجان های ما شکل درستی پیدا کند .
سرکوب بیان احساسات در افراد جوان سبب ۳۲ درصد از مرگ و
میرهای زود رس ۴۷ درصد بیماری های قلبی و عروقی و ۷۰ درصد سرطان سینه در
زنان می شود. پزشکان معتقدند افرادی که احساسات خود را سرکوب می کنند علاقه
بیشتری به استعمال سیگار و یا مصرف تنقلات ، مواد چرب و شیرین پیدا می
کنند که در دراز مدت این رژیم غذایی باعث افزایش وزن و انواع بیماری ها در
آنها می شود . طی یك بررسی مشخص شد كه 85 درصد از زنان و 75 درصد از مردان
بعد از گریه كردن احساس بهتری داشته و آسان تر بر شرایط مسلط می شوند.
معمولا زنان چهار برابر مردان گریه می كنند.
در این مطالعات همچنین مشخص شد همان قدر كه گریه برای سازگاری
بدن در مقابل تنش ها مفید می باشد، گریه نكردن و سرکوب کردن احساسات منفی
می تواند سلامتی انسان را به خطر اندازد. بدین معنی که فروخوردن و عدم بروز
احساسات با بالا رفتن فشار خون، اختلالات قلبی- عروقی، تضعیف سیستم ایمنی و
افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان ها ارتباط دارد
براساس تحقیقات دانشکده هاروارد با سرپوش گذاشتن بر احساسات در واقع افراد از سال‌ها زندگی خود چشم‌پوشی می‌کنند.
آخرین تحقیقات نشان داده است افراد با سرکوب کردن احساسات خود حداقل یک سوم زودتر از افرادی که نظر خود را بیان می‌کنند، می‌میرند.
این تحقیق که توسط دانشمندان دانشکده بهداشت عمومی هاروارد و دانشگاه
روچستر انجام شده است، نشان داد: علت خطر مرگ زودرس در بین افرادی که نظر
خود را به راحتی بیان نمی‌کنند 35 درصد افزایش می‌یابد.
این تحقیق بر روی 796 مرد و زن که متوسط سن آنان 44سال بود انجام شد و
میزان سرکوب کردن احساسات در این افراد مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق
12سال بعد در حالی که 111 نفر از این افراد به دلیل سرطان و بیماری‌های
قلبی از بین رفته بودند، بازبینی شد.
بهتر است ورزش و موسیقی بخشی از زندگی ما باشد. هنگامی که مطالعه می کنیم لبخند به روی لب خود داشته باشیم.
افراد باید احساسات خود را شناخته و علت آن احساس را جست و جو
کنند و در صورت نیاز آن را بیان دارند. گاهی از دیگران می رنجیم که چرا ما
را درک نمی کنند و باعث ناراحتیمان می شوند، درصورتی که شایددیگران از
احساس عمیق ما اطلاع نداشته باشند.بنابراین ما باید بیاموزیم به جای خشم و
عصبانیت، احساس خود را بیان کنیم. اما چرا برخی قادر نیستیم محبت و علاقه
خود را ابراز کنیم واز این موضوع در رنجیم. به عقیده شما، چه دلایلی باعث
می شود افراد نتوانند احساسات خود را بروز دهند؟
بنابراین ما با مجموعه ای از ترس ها هم روبرو هستیم که اگر
احساسات خود را بیان کنیم با آنها مواجه می شویم درحالی که بسیاری از این
ترس ها وجود خارجی هم ندارند ولی ما به صورت درونی، چون از آنها می ترسیم
بیان احساس نمی کنیم. برای مثال کسی که ترس از کامل نبودن دارد احساسش را
بیان نمی کند، زیرا فکر می کند که این احساس نقطه ضعفی برای اوست. کسی که
از قضاوت شدن ترس دارد نگران این است که مردم درباره او چه فکر می کنند.
بنابراین چنین فردی از ترس حرف نمی زندو احساسش را بیان نمی کند.
توصیه می کنیم برای خود و عزیزانمان در هر سن و سالی که هستیم
به طرح و برنامه ریزی اهمیت دهیم . انتخاب مشاوری مسلط و دلسوز در این
خصوص می تواند باتوجه به شرایط مالی و اهدافی که به دنبال آن هستیم بهترین
انتخابهای ممکن را از نقطه نظر پوشش بیمه و سرمایه گذاری و کاهش مالیات به
ما ارایه دهد.
نتایج این تحقیق در Psychosomatic Research منتشر شده است.
