۱۳۹۱ شهریور ۲, پنجشنبه

ام اس بیماری سالمندی نیست



حتما وقتی به شما گفته شد که خودتان یا یکی از عزیزانتان مبتلا به بیماری ام اس هستید، شدیدا یکه خوردید. در چنین شرایطی معمولا قبل از هر چیزی بدنبال پاسخ دادن به این سوال هستیم که در برخورد با این بیماری چه کارهایی می توان کرد؟ اولین اقدامی که اکثر خانواده ها پس از آگاهی از ابتلای یکی از عزیزان می کنند غالبا مخفی نگه داشتن مسئله از کلیه آشنایان و حتی گاهی خود بیمار است و به دنبال آن فشار های روحی فراوانی که بعلت این مخفی کاریها برای بیمار پیش می آید چنان اثر مخربی بر بیماری می گذارد که حتی گاهی اثر مفید داروهای تجویز شده را هم خنثی می کند. شاید بهتر باشد بعنوان یک بیمار ام اس تصمیم بگیرید بجای وحشت و گریز از مشکلی که پیش آمده، آنرا بهتر بشناسیم و ببینیم چگونه می توان با کمترین مشکل با ام اس کنار آمد و یک زندگی طبیعی داشت.

بیماری ام.اس (مولیتپل اسكلروزیس) یكی از شایعترین بیماریهای سیستم اعصاب مركزی (مغز و نخاع) می باشد. این بیماری در اثر تخریب غلاف میلین ایجاد می شود. میلین غلافی است كه فیبرهای عصبی را احاطه می كند و در انتقال سریع امواج عصبی نقش بسیار مهمی دارد.
در حالت طبیعی با وجود این غلاف امواج عصبی سریع منتقل شده و حركات موزون و هماهنگ بدن حاصل میشود.
در بیماری ام.اس، این غلاف عصبی تخریب می شود. بدین ترتیب امواج عصبی از مغز به خوبی منتقل نمی شود و علایم مختلف بیماری ام.اس ظاهر می شود.
بر طبق آمار، خانمها بیشتر از آقایان در معرض این بیماری هستند به طوریكه نسبت ابتلا زنان به مردان به میزان ۳ به ۲ می باشد. بیماری ام.اس بیماری افراد جوان است به طوریكه متوسط شروع بیماری بین ۳۳-۲۹ سالگی است. از طرفی ممكن است این بیماری افراد را از ۱۰ تا ۵۹ سالگی درگیر كند.در حال حاضر بر طبق آمار، حدود ۵/۲ میلیون نفر بیمار مبتلا به ام اس در سراسر جهان وجود دارد.
بیماری ام .اس تبعات اقتصادی و اجتماعی زیادی دارد، به گونه‌ای که بیشتر بیماران مبتلا به ام . اس خستگی را تجربه می‌کنند و نمی‌توانند فعالیت‌های خود را به خوبی انجام دهند و اگر غیر رسمی باشد کارشان را از دست می‌دهند.
از نظر اجتماعی فرد مبتلا به ام. اس اگر نتواند در جامعه فعالیت کند، افسرده شده و مشکلات بیماری برایش چند برابر خواهد شد.آنان می‌گویند، داروهایی که برای بیماران استفاده می شود تحت پوشش بیمه‌ نیست، از جمله داروهای مکمل ویتامین که هزینه بالایی دارد.
 از سوی دیگرحدود 80 درصد از بیماران بعد از 10 سال مجبور به استفاده از صندلی چرخدار می‌شوند و این درحالی است که افراد جوان 20 تا 35 ساله‌ای که از نظر هوش هم در سطح بالایی هستند به خاطر بیماری زمینگیر می‌شوند و از لحاظ اقتصادی و اجتماعی به جامعه لطمه وارد می‌شود.
به دنبال چگونگی پیدایش این بیماری نیستیم و در تخصص ما نیز نیست، اما ازآنجا که شیوع بیماری های سخت تابع عوامل زیادی است بهتر می دانیم که شما را به لزوم داشتن بیمه ای در این خصوص راهنمایی کنیم. بیمه نمی تواند جلوی بیماری را بگیرد اما این امکان را به فرد بیمار می دهد که در دوران درمان و عدم توانایی کار بتواند زندگی خود را از جهت مالی با ثبات نگاه دارد.  مانند همیشه در انتهای مقاله مان از شما می خواهیم قبل از بیماری و روبرو شدن با رویدادهای غیر منتظره خود را به بیمه ایمن سازید. شاید امروز روزی است که از برخورد با بیماری های سخت گریزی نمی توان یافت، اما به حتم از رو برو شدن با مشکلات مالی  می توان رهایی یافت، اگر امروز به خود بیندیشید!