۱۳۹۱ شهریور ۲, پنجشنبه

مگه من شما را قبلا جایی دیدم؟



سیلویا زن 51 ساله شادابی بود. وی همسرش را در اثر تصادف رانندگی، به طرز ناگهانی از دست داد. او از آن پس دچار کم حواسی و به گفته خودش فراموشی کم و بتدریج از یاد بردن گذشته های دور و نزدیک شد. او نیاز به کسی داشت که همواره مراقب او باشد. فرزندان او از گم شدن مادرشان نگران بودند و از طرفی نمی توانستند در همه ساعات روز در کنار او بمانند. اریک پسر او می گوید " هزینه پرستار خصوصی برای ما سنگین و غیر قابل پرداخت است و از طرفی آیا می توانم مادر را با خود به سر کار ببرم؟"
***
اتفاقاتی از این دست به شکلی بسیار متداول، در زندگی هر شخصی قابل رویداد است. اینکه امروز ما همه چیز را به خاطر داریم دلیل بر ادامه این داشته در فردای زندگی نیست. آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتى راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.
در سال ۱۹۰۶ میلادى آلویس آلزایمر پزشک آلمانى پس از ۲۰ سال تحقیق توانست تعریفى علمى از این بیمارى ارائه دهد. این بیمارى براى قدردانى از یک عمرتحقیق آلویس آلزایمر،«آلزایمر» نامیده شده است. آلزایمر که به بیمارى پیرى معروف است در واقع چیزى بیشتر از یک  فراموشى ساده است.

بیمارى آلزایمر در واقع مشکلى مغزى است. این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می دهد. خاطره ها ترکیبى هستند از یادآورى دیده ها و شنیده ها و احساسات که براى یادآورى آن ها مغز نیاز به برقرارى یک ارتباط پیچیده سلولى بین همه بخش ها دارد. به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش می شوند، اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلول ها نیست. سکته مغزى که باعث از دست رفتن بخشى از سلول هاى مغز می شود یا شوک عاطفى پس از دست دادن عزیزى می توانند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند. بیمارى آلزایمر متاسفانه درمانى ندارد اما می توان از پیشرفت آن جلوگیرى کرد.
داشتن زندگی هاى فعال، شرکت در برنامه هاى جمعى، گوش کردن به اخبار و از همه مهم تر یاد گرفتن یک چیز جدید مثل یک زبان جدید، مغز را فعال نگاه می دارد.
علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات بخصوص حافظه موقت در دوران پیری آغاز شده و به تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه گیری و سرانجام مرگ در اثر ناراحتی‌های تنفسی به پایان می‌رسد. مرگ پس از ۵ تا ۱۰ سال از بروز علائم اتفاق می‌افتد، اما بیماری حدود ۲۰ سال قبل از ظهور علائم آغاز شده است، یعنی شاید همین زمانی که ما خود را سالم تصور می کنیم.
آنچه از دیدگاه شرکت بیمه به آن می پردازیم توجه به آینده ای است که از آن چیزی نمی دانیم. هنگامی که بیماری های گوناگون را چک می کنیم متوجه می شویم همه ما در معرض هجوم نا ملایمات جسمی هستیم که فقط زمان آن در افراد، متفاوت است.
 اگر امروز می توانید گذشته را بخوبی به یاد بیاورید هنوز خوشبختید. چرا که لاجرم با گذشت زمان به دوران فراموشی نزدیک می شویم . از آنجا که می توانید خود را از نظر مالی برای روزهای ناتوانی  جسمی آماده کنید بهتر است در نظر داشته باشید که این امر مهم فقط در زمان سلامتی میسر است. قرار نیست در مقالاتمان مایوسانه بگوییم روزهای بدی از لحاظ جسمی پیش روی ماست، اما قرار است بگوییم می توانیم فردا را در هر شرایطی برایتان آسان کنیم.