۱۳۹۱ شهریور ۲, پنجشنبه

صدای زنگ مدرسه می گوید خداحافظ تابستان

روزهای کوتاه تابستان تورنتو رو به پایان است و کم کم فرزندان ما برای برگشتن به مدارس، آماده می شوند. برخی هم امسال، برای نخستین بار، تجربه مدرسه رفتن را لمس می کنند. می توان گفت زندگی والدین نیز در طول این دوران تغییر می کند. اگر بخواهیم منصف باشیم باید بگوییم پدران و مادران معلمینی هستند که در مشکلترین مدرسه دنیا خدمت می‌کنند. مدرسه‌ای که مدیر، معلم و مستخدم آن خودشان هستند و تعطیلات، ‌ارتقاء‌مقام و حقوق ندارد. مدرسه‌ای 24 ساعته و 365 روزه که حداقل 18 سال برای هر فرد خدمت می‌کند. علاوه بر این مدرسه‌ای با دو رییس که با وجود آن مشکلات بسیاری پیش می‌آید. این سخت ترین، پراضطراب‌ترین و پرزحمت‌ترین کار است و احتیاج به حد اعلای حوصله، گذشت، خوش‌اخلاقی، کاردانی، علاقه، آگاهی و دانش دارد.

 نگاه والدین امروزی به آینده فرزندانشان، متفاوت از دیدگاه‌های گذشته است، نگرانی از آینده فرزندان ذهن والدین را به خود مشغول کرده و از آنها افرادی نگران اما مسئول در برابر فردای فرزندانشان ساخته است. اغلب والدین امروزی شبانه‌روز خود را وقف فرزندان می کنند و تمام دغدغه‌های ذهنی شان بعد از شرایط مالی معطوف نیازها و توقعات آنهاست. آنها با سعی در ایجاد شرایط مطلوب، رفاه کامل و تامین نیازهای فرزندان، در پی یافتن امنیتی نسبی برای آینده فرزندان خود هستند..
اما متاسفانه این نگرانی های والدین در بسیاری از موارد، هر چند ناخواسته، وضعیت اسفباری را برای فرزندانشان به وجود می آورد، بطوریکه در اکثر مواقع نتیجه ای به جز فشارهای ذهنی و روحی برای آن ها نداشته و مشکلات آن ها را دو چندان می کند. معمولا این حالت در مواردی ایجاد می شود که والدین بدون برنامه ریزی برای آینده فقط کار می کنند و وحشت هزینه های پیش رو روز به روز به آنها فشار روحی می آورد.
هرگز گمان نکنید بین امروز و روز رسیدن به مقطع دانشگاهی فرزندان راه درازی در پیش است. هزینه های تحصیلی را ناچیز نشمرید. برای مثال  در رشته هایی نه چندان تخصصی هزینه ثبت نام حدود 4800 دلار می باشد، این دانش آموز نیاز به کتب درسی دارد که به همراه هزینه رفت و آمد و هزینه مسکن و خوراک او بر طبق آمار حدود 6500 دلار خواهد شد. اگر این شخص در طول سال فقط 800 دلار هزینه های دیگر داشته باشد. ما با پرداخت 16 هزار دلار در سال مواجه خواهیم بود. اگر قرار باشد این هزینه را برای 4 سال پرداخت کنیم، رقم 64 هزار دلار برای تحصیلات او باید بپردازیم. آیا توانایی پرداخت این رقم را دارید؟ اگر فرزندتان کوچک است آیا خود را برای رقمی احتمالا چندین برابر (بنا به رشد ارقام) در سالهای آتی آماده کرده اید؟
طرح پس انداز تحصیلی در سال 1960 به تصویب رسید و از سال 1998 کمک دولتی نیز به آن اضافه شد. ما می توانیم از زمان تولد کودکمان تا پایان سن 17 سالگی در این صندوق پس انداز مشارکت کنیم. به محض افتتاح حساب پس انداز تحصیلی از 500 دلار مشارکت دولتی برخوردار می گردیم و تا سقف 9200 دلار نیز می توانیم از کمک دولتی بهره گیریم. کمک دولتی در این حالت از 20 تا 40 درصد می باشد و قطعا رقم جمع شده می تواند در زمان ورود فرزندانمان به هر مرکز تحصیلی عالی(موسسات آموزشی، کالج و دانشگاه) کمک شایانی به وی بنماید. شاید اینجا برایتان این سوال پیش بیاید که چنانچه فرزندتان در آینده به هیچ تحصیلی مایل نبود تکلیف پول شما چه خواهد شد ؟ شما می توانید این رقم جمع آوری شده را به فرزند دیگرتان و یا به صندوق بازنشستگی برای خودتان منتقل نمایید. برای دریافت اطلاعات کامل در این زمینه با ما تماس بگیرید.